Γιατί όλο και περισσότεροι άνδρες παραμένουν μόνοι τους: Πραγματικοί λόγοι και τι να κάνετε γι' αυτό

Συνέντευξη με Natalia Sergovantseva - ψυχολόγος, ειδικός στις σχέσεις και συνιδρυτής της εφαρμογής γνωριμιών SoulMatcher. Η συζήτηση διεξήχθη από Inna Vlasenko-Nabiullina, ψυχολόγος και VIP προξενήτρα.

Inna Vlasenko-Nabiullina: Καλησπέρα, Ναταλία! Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα δύσκολο θέμα - την ανδρική μοναξιά: γιατί όλο και περισσότεροι άνδρες στα τριάντα και στα σαράντα τους παραμένουν χωρίς οικογένεια και μακροχρόνιες σχέσεις. Οι πατεράδες μας, στην ηλικία τους, πήγαιναν τα παιδιά στο σχολείο και τα προετοίμαζαν για το πανεπιστήμιο, αλλά οι σημερινοί άνδρες μπορεί να περάσουν χρόνια χωρίς σταθερή σύντροφο. Από πού ξεκινάει το φαινόμενο της ανδρικής μοναξιάς;

Natalia Sergovantseva: Γεια σου, Ίννα. Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι στην Ευρώπη, τα ίδια τα θεμέλια των σχέσεων επανεξετάζονται. Για πρώτη φορά στην ιστορία, το ποσοστό των παντρεμένων ενηλίκων έπεσε κάτω από 50%. Το ποσοστό των νοικοκυριών που αποτελούνται από έναν ενήλικα χωρίς παιδιά έχει αυξηθεί από 30 σε σχεδόν 40 τοις εκατό. Αυτό παραπέμπει σε μια ριζική αναθεώρηση του ίδιου του θεσμού της οικογένειας. Στη Ρωσία, οι τάσεις αυτές δεν είναι ακόμη τόσο έντονες, αλλά το ποσοστό των επίσημων γάμων μειώνεται σταθερά. Βλέπουμε έναν μεγάλο αριθμό ανδρών και γυναικών που δεν έχουν ούτε οικογένεια ούτε σχέσεις. Τα χρόνια περνούν και αυτοί παραμένουν μόνοι. Παρόλο που δημογραφικά υπάρχουν λιγότεροι άνδρες σε αυτή την ηλικιακή ομάδα, το ζήτημα της ανδρικής μοναξιάς είναι πιο έντονο, επειδή τα παιδιά σε μονογονεϊκές ή διαζευγμένες οικογένειες συνήθως μένουν με τις μητέρες τους.

Inna Vlasenko-Nabiullina: Εσείς και εγώ εργαζόμαστε στη βιομηχανία γνωριμιών και προξενιό που επικεντρώνεται στη δημιουργία οικογενειών και βλέπουμε την κατάσταση της ανδρικής μοναξιάς μέσα από τα μάτια των ανδρών - των πελατών μας. Τι λένε οι ίδιοι οι άνδρες, ποιον λόγο αναφέρουν πρώτοι;

Natalia Sergovantseva: Ο πρώτος λόγος που οι άνδρες μοιράζονται μαζί μας είναι ότι οι γυναίκες έχουν σταματήσει να δείχνουν ενδιαφέρον και να φλερτάρουν με τους άνδρες. Πριν από σαράντα χρόνια, τα πράγματα ήταν διαφορετικά: οι άνδρες και οι γυναίκες αναζητούσαν ενεργά ο ένας τον άλλον. Μια γυναίκα μπορούσε να δώσει ένα σήμα ενδιαφέροντος, να φλερτάρει διακριτικά και ο άνδρας θα ήθελε να ξεκινήσει μια συζήτηση. Οι άνδρες εκείνης της γενιάς, ακόμη και με δύσκολη ζωή ή σωματικές αναπηρίες, είχαν γενικά οικογένειες. Και τώρα; Ένας σύγχρονος νεαρός άνδρας μπορεί να φροντίζει τον εαυτό του, να έχει καλή εμφάνιση, να έχει δουλειά, να είναι έξυπνος και να διατηρείται σε φόρμα. Αλλά οι γυναίκες συχνά απλά δεν του δίνουν σημασία. Ταξιδεύει με το μετρό, περπατάει στο δρόμο, πηγαίνει σε ένα καφέ - και ούτε μία από τις εκατοντάδες γυναίκες γύρω του δεν δείχνει ενδιαφέρον. Τα πρότυπα έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, και ένας συνηθισμένος αξιοπρεπής άνδρας συχνά δεν θεωρείται καν πιθανός σύντροφος. Στο παρελθόν, το να είσαι ένας κανονικός, μέσος άνθρωπος ήταν αρκετό για να έχεις μια ισχυρή οικογένεια. Αλλά στον σημερινό κόσμο, το να είσαι "μέσος άνθρωπος" σημαίνει να είσαι αποτυχημένος. Έτσι, ένας άνδρας προτιμά τη μοναξιά ως έναν τρόπο να αποφύγει να λάβει μέρος σε αυτόν τον αγώνα των προσδοκιών, όπου δεν έχει καμία πιθανότητα να νιώσει άξιος.

Inna Vlasenko-Nabiullina: Συμφωνώ, οι περισσότεροι άνδρες σήμερα ζουν σε μια κατάσταση έλλειψης γυναικείας προσοχής. Επιπλέον, πολλοί άνδρες συσσωρεύουν το φόβο ότι δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες και την αίσθηση ότι είναι ανεπιθύμητοι - αισθάνονται ότι υπολείπονται των σημερινών γυναικείων προτύπων. Είναι πιο εύκολο να πουν ότι δεν θέλουν καθόλου σχέση - τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο, η απόρριψη δεν θα πονάει τόσο πολύ. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι πολλοί άνδρες φαίνεται να παραιτούνται εκ των προτέρων, αποφασίζοντας ότι δεν ανταποκρίνονται. Γιατί συμβαίνει αυτό - μπορεί να διαμορφώνεται από το περιβάλλον τους;

Natalia Sergovantseva: Απολύτως. Ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει στη μοναξιά είναι οι αρνητικές εμπειρίες που βλέπουν οι άνδρες γύρω τους. Υπάρχουν πολύ λίγα παραδείγματα πραγματικά αρμονικών σχέσεων. Οι άνδρες βλέπουν τους παντρεμένους φίλους τους να βρίσκονται συνεχώς υπό πίεση και συχνά να εμπλέκονται σε οικογενειακές συγκρούσεις. Και αρχίζουν να σκέφτονται: "Γιατί να το θέλω αυτό;". Αν όλα τα παραδείγματα γύρω τους είναι αποθαρρυντικά, ένας άνδρας αποφασίζει ότι είναι καλύτερα να είναι μόνος παρά να υποφέρει έτσι.
Στις μέρες μας, υπάρχουν ελάχιστα παραδείγματα που θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τους άνδρες να δημιουργήσουν οικογένειες. Στις δημοφιλείς τηλεοπτικές εκπομπές, οι οικογένειες συχνά απεικονίζονται είτε με κωμικό τρόπο είτε ως τέλεια ζευγάρια που μπορείς να μιμηθείς μόνο αν είσαι εκατομμυριούχος. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η "ιδανική οικογένεια" επιδεικνύεται με δύο νταντάδες, ιδιωτικό σεφ και ένα πολυτελές σπίτι που ο μέσος άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να αντέξει οικονομικά. Όλα αυτά είναι μη ρεαλιστικά.
Παραδέχομαι ότι όταν ξεκίνησα τη δική μου οικογένεια, μερικοί από τους άνδρες φίλους μου σκέφτηκαν σοβαρά ότι ίσως ήθελαν το ίδιο. Γιατί; Επειδή είδαν ένα πραγματικό, θετικό παράδειγμα κοντά τους. Πολλοί άνδρες απλώς δεν έχουν δει ποτέ πώς είναι ένα ευτυχισμένο ζευγάρι.

Inna Vlasenko-Nabiullina: Φυσικά, αν κάποιος βλέπει μόνο καταστροφικά σενάρια, προτιμά να μην παίζει καθόλου το παιχνίδι. Με αυτόν τον τρόπο, χάνουν την πίστη τους στις επιτυχημένες σχέσεις. Αλλά ακόμη και όταν ένας άνθρωπος προσπαθεί να βγει ραντεβού, προκύπτουν νέες προκλήσεις. Πώς είναι η διαδικασία των ραντεβού για τον μέσο άνδρα σήμερα;

Natalia Sergovantseva: Η σύγχρονη μορφή γνωριμιών συμβάλλει στην αύξηση των μοναχικών ανδρών, καθώς συχνά πλήττει την αυτοεκτίμησή τους. Στις πιο δημοφιλείς εφαρμογές γνωριμιών, ο αριθμός των ανδρών μπορεί να υπερβαίνει κατά πολύ τον αριθμό των γυναικών. Ως αποτέλεσμα, η εμπειρία μιας γυναίκας σε μια εφαρμογή γνωριμιών συνήθως σημαίνει τόνους likes και ανδρική προσοχή. Εν τω μεταξύ, η εμπειρία ενός άνδρα είναι το αντίθετο - ούτε likes, ούτε ταιριάσματα. Αν βρει ένα ταίρι και στείλει ένα μήνυμα, αυτό συχνά οδηγεί σε ghosting - η γυναίκα απλά εξαφανίζεται χωρίς εξήγηση. Κάθε νέα επαφή δυνητικά καταλήγει στο τίποτα. Φυσικά, τέτοιες εμπειρίες κλονίζουν επανειλημμένα την αυτοπεποίθηση των ανδρών και πολλοί τελικά λένε: "Αρκετά, δεν το θέλω αυτό πια".

Inna Vlasenko-Nabiullina: Τι αποθαρρυντική κατάσταση που περιγράφετε. Ας προσθέσουμε επίσης ένα άλλο σημαντικό σημείο - τον οικονομικό παράγοντα. Από ό,τι βλέπω στη δουλειά μου, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα από την προσδοκία ενός συγκεκριμένου εισοδηματικού επιπέδου. Έχετε συναντήσει υλισμό μεταξύ των γυναικών κατά τη διαδικασία του προξενιού;

Natalia Sergovantseva: Η οικονομική κατάσταση παίζει τεράστιο ρόλο. Υπάρχουν γυναίκες που απλά δεν θα θεωρήσουν έναν άνδρα χωρίς δικό του διαμέρισμα και αυτοκίνητο ως σοβαρό σύντροφο. Υπάρχουν ακόμη και στατιστικά στοιχεία: οι άνδρες που ζουν με τους γονείς τους ή μοιράζονται ενοικιαζόμενες κατοικίες με συγκάτοικους σπάνια δημιουργούν μακροχρόνιες σχέσεις. Ως αποτέλεσμα, μια ολόκληρη ομάδα νέων ανδρών αποκλείεται ουσιαστικά από την αγορά του γάμου. Υπάρχουν - υπάρχουν πολλοί - αλλά δεν προσπαθούν καν να δημιουργήσουν οικογένεια. Ακόμη και αν κανείς δεν έχει πει άμεσα σε έναν άνδρα: "Δεν έχεις διαμέρισμα, αντίο", εξακολουθεί να αισθάνεται εσωτερικά ενοχές και ανεπάρκεια - και αυτό γίνεται ένα τεράστιο ψυχολογικό εμπόδιο.

Inna Vlasenko-Nabiullina: Ναι, όλα τα ζητήματα που αναφέρατε είναι πραγματικά: η έλλειψη σημάτων από τις γυναίκες, η έλλειψη καλών παραδειγμάτων, οι προκλήσεις της γνωριμίας, ο οικονομικός παράγοντας... Και μετά περνάει ο καιρός. Η μοναξιά γίνεται τρόπος ζωής - συνήθεια.
Ως προξενήτρα, μπορώ να πω ότι το πιο δύσκολο πράγμα είναι να βρεις σύντροφο για έναν άνδρα ηλικίας 40-50 ετών που έχει συνηθίσει την εργένικη ζωή. Αυτοί οι άνδρες έχουν μια καθορισμένη ρουτίνα, συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες, τον δικό τους τρόπο χαλάρωσης - όλα προσαρμοσμένα στον εαυτό τους. Και αν μια γυναίκα εισέλθει σε αυτό το καλά οργανωμένο σύστημα και ξεκινήσει μια σχέση, αυτό εκλαμβάνεται συναισθηματικά ως εισβολή στον προσωπικό χώρο. Στην ουσία, πρέπει να διαλύσει τον παλιό, μοναχικό του κόσμο και να χτίσει έναν καινούργιο ως ζευγάρι. Αυτό δεν είναι εύκολο.

Natalia Sergovantseva: Ένας άλλος βασικός παράγοντας πίσω από την ανδρική μοναξιά είναι η σύγχυση των ανδρικών και γυναικείων ρόλων, η οποία, παραδόξως, έχει οδηγήσει σε μείωση των προσδοκιών που τίθενται στις γυναίκες στις σχέσεις. Κάποια στιγμή έγινε σαφές ότι το να επιβαρύνεται μια εργαζόμενη γυναίκα με όλες τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών ήταν θεμελιωδώς λάθος. Αλλά τώρα το εκκρεμές έχει γυρίσει προς την αντίθετη κατεύθυνση - πολλοί άνδρες δεν περιμένουν πλέον πολλά από τις γυναίκες. Όλο και περισσότερο, η στάση τους είναι η εξής: "Είμαι γυναίκα και αυτό είναι αρκετό".
Σήμερα, οι επιτυχημένες και ελκυστικές γυναίκες δίνουν προτεραιότητα στην καριέρα τους και στην προσωπική τους ευχαρίστηση - κάτι που οι influencers προωθούν συνεχώς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επιτυχημένοι άνδρες που εξακολουθούν να θέλουν να δημιουργήσουν οικογένειες το προσεγγίζουν πολύ σοβαρά και συχνά απευθύνονται σε υπηρεσίες προξενιό. Η πρώτη τους απαίτηση για μια σύντροφο ζωής είναι να βάζει την οικογένεια πάνω από την προσωπική της ανάπτυξη.

Inna Vlasenko-Nabiullina: Ακούγοντάς σας, συνειδητοποιώ πόσο δύσκολο είναι για τους άνδρες στις σχέσεις σήμερα: αναμένεται να δίνουν τα πάντα, αλλά να μην περιμένουν πολλά σε αντάλλαγμα. Και μετά έρχεται ένα άλλο ζήτημα - η έλλειψη υποστήριξης ή προστασίας για τους άνδρες. Η κοινή γνώμη, ακόμα και ο νόμος, είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου με το μέρος της γυναίκας, ειδικά αν έχει παιδιά.

Natalia Sergovantseva: Αυτό είναι αλήθεια και αποτελεί σημαντική αλλαγή στην αντίληψη του κοινού. Στο παρελθόν, όλα στόχευαν στη διατήρηση της οικογένειας. Σήμερα, μια γυναίκα που αποφασίζει να πάρει διαζύγιο είναι πιο πιθανό να τύχει συμπάθειας και υποστήριξης παρά αποθάρρυνσης. Στις γυναικείες κοινότητες, τα πιο δημοφιλή θέματα είναι πώς να τερματίσετε τις σχέσεις συνεξάρτησης ή να εγκαταλείψετε έναν σύζυγο που σας κακοποιεί. Υπάρχουν πολλά κίνητρα για να χωρίσετε - και πολύ λίγα για να μείνετε μαζί.
Ως αποτέλεσμα, ένας άνδρας συνειδητοποιεί: αν η γυναίκα του θέλει να φύγει, κανείς δεν θα την σταματήσει - ούτε η κοινωνία, ούτε οι φίλοι και η οικογένεια, ούτε καν ένας οικογενειακός θεραπευτής. Ο λόγος θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε, ακόμη και κάτι παράλογο όπως: "Δεν με βοήθησες να ανακαλύψω την πραγματική μου θηλυκότητα". Και ο άντρας καταλήγει να κατηγορείται - επειδή δήθεν απέτυχε να "αποκαλύψει" κάτι μέσα της. Ουσιαστικά, ο άνδρας αισθάνεται εντελώς ευάλωτος στις σχέσεις. Η συνειδητοποίηση ότι κανείς - ούτε ο νόμος ούτε η κοινή γνώμη - δεν θα τον προστατεύσει απομακρύνει πολλούς άνδρες από την ιδέα των σοβαρών σχέσεων. Ο ίδιος σκέφτεται: "Αν δεν είναι δυνατόν, θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο...": "Γιατί να το διακινδυνεύσω; Όλα είναι καλά σήμερα, αλλά αύριο μπορεί να φύγει, και εγώ θα μείνω με τίποτα - και θα χαρακτηριστώ θύτης και αποτυχημένος".

Inna Vlasenko-Nabiullina: Ναταλία, η εικόνα που ζωγραφίζεις είναι πραγματικά αποκαρδιωτική. Τόσοι πολλοί λόγοι για να χάνουν οι άντρες την πίστη τους στις σχέσεις... Πράγμα που μας φέρνει στο βασικό ερώτημα: η ανδρική μοναξιά είναι επιλογή ή αναγκαστική αντίδραση; Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αν ένας άνδρας είναι μόνος, είναι επειδή το επέλεξε ή "δεν θέλει να δουλέψει για τον εαυτό του".

Natalia Sergovantseva: Είμαι πεπεισμένος ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, η ανδρική μοναξιά είναι μια αντίδραση σε οδυνηρές εμπειρίες και αρνητικές συνθήκες. Φυσικά, πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που πραγματικά προτιμούν να ζουν μόνοι τους - ο καθένας έχει το δικό του μονοπάτι. Αλλά συνολικά, η τάση είναι σαφής: οι άνδρες δεν επιλέγουν τη μοναξιά επειδή η ζωή είναι υπέροχη. Είναι ένας μηχανισμός άμυνας. Αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές, οι περισσότεροι άνδρες θα ήθελαν μια αξιόπιστη σύντροφο στο πλευρό τους. Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε ότι πολλοί άνδρες έχουν απλώς σταματήσει να προσπαθούν. Κάποιοι θέλουν κρυφά μια σχέση, αλλά δεν καταβάλλουν καμία προσπάθεια - έχουν παραιτηθεί. Άλλοι είναι πρόθυμοι να προσπαθήσουν, αλλά συναντούν πάντα τους λάθος ανθρώπους. Και κάποιοι άλλοι, ευτυχώς, έχουν βρει την ευτυχία - υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα, απλώς δεν είναι ορατά και δεν δημοσιοποιούνται.

Inna Vlasenko-Nabiullina: Ναταλία, πιστεύεις ότι αυτή η τάση θα αλλάξει τελικά;

Natalia Sergovantseva: Θέλω να πιστεύω ότι καθώς το θέμα αυτό θα αναγνωρίζεται περισσότερο, θα υπάρχουν άνθρωποι που θα θέλουν να δουλέψουν πάνω στον εαυτό τους και να αλλάξουν την προσέγγισή τους. Ίσως η αξία της αληθινής οικειότητας να αυξηθεί τόσο πολύ ώστε οι άνθρωποι να αρχίσουν να την εκτιμούν και να μάθουν να γίνονται αληθινοί σύντροφοι. Πρόκειται για ένα δύσκολο μονοπάτι που απαιτεί πολύ χρόνο και ενέργεια που επενδύεται σε μια σχέση. Αλλά δυστυχώς, τα επόμενα χρόνια, ο αριθμός των μοναχικών ανθρώπων θα συνεχίσει να αυξάνεται και η κλασική ευτυχισμένη οικογένεια με παιδιά θα παραμείνει μια σπάνια επιτυχία - για όσους έχουν αρκετή σοφία και υπομονή για να τη δημιουργήσουν.

Inna Vlasenko-Nabiullina: Σε ευχαριστώ πολύ, Ναταλία, για μια τόσο ουσιαστική και ειλικρινή συζήτηση!