Η μεγάλη απόδραση της γενιάς Z από το δαπανηρό ειδύλλιο

Φτηνές συγκινήσεις vs. δαπανηρή κοινωνικοποίηση

Για πολλούς Gen Zers, μια βραδιά με βιντεοπαιχνίδια, streaming TV, ή ακόμα και με το TikTok, έχει γίνει ένα φθηνό χόμπι σε σύγκριση με μια βραδινή έξοδο. Δεν είναι μυστικό ότι το γρήγορο διαδίκτυο και το ατελείωτο ψηφιακό περιεχόμενο σημαίνουν "πραγματικά φτηνός ελεύθερος χρόνος" είναι πάντα κοντά . Όπως το έθεσε ένας οικονομολόγος, "Έχουμε PlayStations, φανταστικές τηλεοράσεις, Netflix - πολύ φτηνή ψυχαγωγία. Μπορεί να είναι πιο δελεαστικό να μην εργάζεσαι, να μένεις σπίτι και να παίζεις βιντεοπαιχνίδια ή να βλέπεις μια σειρά" . Με άλλα λόγια, γιατί να βιαστούμε για να πληρώσουμε ακριβές εκδρομές όταν η εξαιρετικά φθηνή (ή δωρεάν) διασκέδαση προσφέρει άμεση ικανοποίηση;

Αυτή η οικονομική εξίσωση ανατρέπει τις κοινωνικές συνήθειες. Η προσωπική συναναστροφή - είτε πρόκειται για ραντεβού, είτε για κλαμπ, είτε για απλή συνάντηση με φίλους - συχνά συνοδεύεται από ένα βαρύ τίμημα. Αντίθετα, αντικοινωνικά χόμπι όπως το gaming ή η παρακολούθηση ταινιών, απαιτούν κάτι περισσότερο από έναν κωδικό πρόσβασης Wi-Fi. Οι ερευνητές έχουν συνδέσει ακόμη και την άνοδο της "σχεδόν απεριόριστη φτηνή διασκέδαση" σε ανθρώπους που εργάζονται λιγότερες ώρες από τις προηγούμενες γενιές . Έχοντας τη δυνατότητα να επιλέξουν μεταξύ ενός βιντεοπαιχνιδιού $60 (που προσφέρει δεκάδες ώρες διασκέδασης) και ενός μοναδικού ραντεβού για δείπνο $60, πολλοί νέοι ενήλικες που δεν έχουν χρήματα, επιλέγουν το πρώτο. Είναι απλή οικονομική λογική: το ένα είναι ένα εφάπαξ κόστος για ατελείωτη απόλαυση, το άλλο είναι ένα ατελείωτο κόστος για εφάπαξ απόλαυση.

Αγάπη με προϋπολογισμό (ή καθόλου)

Ραντεβού, ιδίως, έχει αρχίσει να αισθάνεται σαν ένα έξοδα πολυτελείας που πολλοί νέοι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν. Η τυπική βραδιά ραντεβού είχε ήδη περάσει στη σφαίρα του ακριβού, ακόμη και πριν από τις πρόσφατες εκτοξεύσεις του πληθωρισμού. Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με μια εκτίμηση, το μέσο κόστος ενός ραντεβού περίπου $68 (με τους άνδρες να ξοδεύουν περίπου $67 και τις γυναίκες $57 κατά μέσο όρο ανά έξοδο). Και αυτό είναι πριν από το συνυπολογίζοντας την άνοδο των τιμών για τα πάντα, από τη βενζίνη μέχρι τα είδη διατροφής. Δεν είναι περίεργο που σχεδόν 70% των Αμερικανών σε μια έρευνα 2024 δήλωσαν ότι αισθάνονται άβολα για το κόστος των ραντεβού . Μια άλλη δημοσκόπηση στα τέλη του 2022 διαπίστωσε 1 στους 5 Αμερικανούς που αποφεύγουν τα ραντεβού λόγω της αύξησης του κόστους . Όπως παρατήρησε ειρωνικά ένας αρθρογράφος του Business Insider, "Η αγάπη, σε αυτή την οικονομία, προορίζεται όλο και περισσότερο μόνο για εκείνους που μπορούν να την αντέξουν οικονομικά".

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η ιστορία είναι παρόμοια. Μια βρετανική έρευνα το 2024 διαπίστωσε ότι πάνω από οι μισοί από τους Βρετανούς singles δεν έβγαιναν ραντεβού εν μέσω της κρίσης του κόστους ζωής. Στην πραγματικότητα, το ποσοστό των Βρετανών ανδρών που δήλωσαν ότι βγαίνουν ενεργά ραντεβού έπεσε κατακόρυφα από 84% το 2023 σε μόλις 58% το 2024 . (Η συμμετοχή των γυναικών στα ραντεβού μειώθηκε επίσης - μόνο 36% των Βρετανίδων δήλωσαν ότι έβγαιναν ραντεβού το 2024 .) Σαφώς, όταν "οι άνθρωποι δεν μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιο, πόσο μάλλον να βγουν ραντεβού" , ο ρομαντισμός είναι ένα από τα πρώτα κονδύλια του προϋπολογισμού που περικόπτονται.

Εκείνοι που do ημερομηνία βρίσκουν δημιουργικούς τρόπους για να εξοικονομήσουν χρήματα. Τα πρώτα ραντεβού μέσω FaceTime ή Zoom έγιναν φυσιολογικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας και παρέμειναν ως μια οικονομική εναλλακτική λύση αντί της συνάντησης σε μπαρ. Σε μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε νέους 18-27 ετών, 65% δήλωσαν ότι προτιμούν να γνωρίσουν πρώτα εικονικά μια νέα ρομαντική προοπτική - όχι μόνο για λόγους ασφάλειας ή ευκολίας, αλλά και για να εξοικονομήσετε χρήματα σε "μεταφορά και φαγητό έξω" . Γιατί να ξοδεύετε χρήματα για βόλτες με Uber και κοκτέιλ με έναν άγνωστο, όταν μπορείτε να συνομιλήσετε δωρεάν στο διαδίκτυο; Ακόμα και τα παραδοσιακά πρότυπα γνωριμιών αλλάζουν υπό την οικονομική πίεση. Οι προπονητές γνωριμιών σημειώνουν ότι τα νεότερα ζευγάρια είναι πολύ πιο ανοιχτά σε συναντήσεις χαμηλού κόστους (καφέ ή μια βόλτα στο πάρκο) και να διαμοιρασμός του λογαριασμού από τις παλαιότερες γενιές . Το ήθος φαίνεται να είναι: κρατήστε το φτηνό και διαχειριστείτε τις προσδοκίες. Εξάλλου, όπως είπε ένας Βρετανός οικονομικός εμπειρογνώμονας, "δεν χρειάζεται πάντα να ξοδεύεις πολλά για να περάσεις καλά" .

Ο άνθρωπος που έμεινε εκτός - επίτηδες

Σκεφτείτε την περίπτωση ενός εικοσάρη που ζει στο Σαν Φρανσίσκο. Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, δεν έχει κατάθλιψη, δεν είναι θυμωμένος, ούτε καθοδηγείται από κάποια ιδεολογία κατά των ραντεβού - είναι απλά γνήσιο περιεχόμενο με χαμηλών τόνων τρόπο ζωής. Μοιράζεται ένα σπίτι με μερικούς συγκάτοικους, κάνει μια απλή δουλειά ίσα-ίσα για να καλύψει το ενοίκιο και το φαγητό, και περνάει τα περισσότερα βράδια βυθισμένος σε διαδικτυακά παιχνίδια. Έχει χωρίς φιλοδοξίες καριέρας και χωρίς ρομαντικές φιλοδοξίες, και, κυρίως, επιμένει ότι αυτό δεν οφείλεται στο ότι οι γυναίκες είναι "πολύ ακριβές" ή απρόσιτες. Είναι απλά αδιάφορο στην επιδίωξη μιας σχέσης ή στους παραδοσιακούς δείκτες της "επιτυχίας".

Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό ανέκδοτο, διότι αντιστρέφει το συνηθισμένο σενάριο. Δεν πρόκειται για έναν δυσαρεστημένο incel που κατηγορεί τις γυναίκες ή έναν άνδρα που συντρίβεται από την απόρριψη - είναι κάποιος που κοίταξε την προσπάθεια και τα έξοδα των ραντεβού και είπε, "Όχι, ευχαριστώ, είμαι εντάξει". Και δεν είναι μόνος του. Οι κοινωνικοί σχολιαστές έχουν σημειώσει μια ευρύτερη μείωση της φιλοδοξίας των νέων ανδρών σε διάφορους τομείς: ραντεβού, καριέρα, ό,τι θέλετε. Πολλοί νέοι άνδρες σήμερα εμφανίζονται εκπληκτικά άνετο με μια μειωμένη ζωή, αρκεί να ικανοποιούνται οι βασικές τους ανάγκες (και το Wi-Fi). Κοινωνιολογικά, πρόκειται για μια συναρπαστική εξέλιξη. Κάποιος θα μπορούσε να την αποκαλέσει μια σύγχρονη "αποτυχία εκτόξευσης" φαινόμενο, αλλά αυτοί οι τύποι δεν αισθάνονται καθόλου αποτυχημένοι - έχουν ξεκίνησε σε μια διαφορετική πορεία που δίνει προτεραιότητα στα προσωπικά χόμπι και τις φιλίες έναντι της ανέλιξης στην καριέρα ή της δημιουργίας οικογένειας.

Αυτή η τάση εμφανίζεται και στις στατιστικές. Για παράδειγμα, οι νέοι άνδρες έχουν πλέον πολύ λιγότερες πιθανότητες να φοιτήσουν σε πανεπιστήμια ή να στοχεύουν σε καριέρες υψηλών θέσεων εργασίας από ό,τι οι νέες γυναίκες. Στις Η.Π.Α, οι γυναίκες στα τέλη της δεκαετίας του 20 είναι σημαντικά πιο μορφωμένες από τους άνδρες της ίδιας ηλικίας (47% των γυναικών έναντι 37% των ανδρών έχουν πτυχίο Bachelor) , ένα χάσμα που έχει διευρυνθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Το παλιό στερεότυπο των ανδρών ως το φύλο που κινείται με γνώμονα την καριέρα ανατρέπεται. Εν τω μεταξύ, ένα αυξανόμενο ποσοστό νεαρών ανδρών ζει στο σπίτι ή με συγκάτοικους μέχρι τα τέλη της δεκαετίας των 20 - όχι απαραίτητα από απελπισία, αλλά συχνά επειδή είναι μια εύκολη, αποδεκτή ρύθμιση τώρα. Από το 2021, 36% των Αμερικανών ανδρών ηλικίας 18-34 ετών ζούσαν με τους γονείς τους (έναντι 30% των γυναικών) - ένα μοτίβο που συνάδει και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η αποφυγή των εξόδων της ανεξάρτητης διαβίωσης διευκολύνει την επιβίωση με ένα μέτριο εισόδημα, περαιτέρω μείωση του κινήτρου για να κυνηγήσει μια πιο καλοπληρωμένη (αλλά πιο αγχωτική) δουλειά.

Εν ολίγοις, ένα τμήμα των ανδρών της γενιάς Z είναι ουσιαστικά ελέγχοντας από την παραδοσιακή κούρσα των αρουραίων. Δεν προσπαθούν να "τα έχουν όλα" - είναι ικανοποιημένοι με λίγο λιγότερα, είτε αυτό σημαίνει μια μέτρια δουλειά, είτε καμία ρομαντική εμπλοκή, είτε και τα δύο. Θα μπορούσε κανείς να το δει αυτό με μια δόση ειρωνείας: ιστορικά, οι άνδρες συχνά απέφευγαν το γάμο επειδή δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν την ελευθερία τους; τώρα κάποιοι αποφεύγουν να βγαίνουν ραντεβού επειδή δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τις άνεση. Όπως παρατήρησε ένας κριτικός της κουλτούρας (λίγο σαρκαστικά), οι σημερινοί νέοι άνδρες δεν νοσταλγούν ακριβώς τις φίλες τους ενώ αλέθουν τα επιτεύγματα του Xbox - στην πραγματικότητα, πολλοί φαίνεται να Τέλεια. με την κατάσταση . Οι γυναίκες μπορεί να παραπονιούνται για την έλλειψη "κατάλληλων για γάμο" ανδρών, αλλά, σημείωσε ο κριτικός, οι ίδιοι άνδρες εμφανίζονται είτε "ικανοποιημένοι με την τύχη τους ή αγανακτισμένοι που την υπερασπίζονται" . Με άλλα λόγια: Μην με ενοχλείτε, παίζω.

Ντοπαμίνη κατ' απαίτηση: Πορνό vs. πραγματικές σχέσεις

Γιατί τόσοι πολλοί άνδρες της γενιάς Z αδιάφορο στον ρομαντισμό για να ξεκινήσει; Ένα μεγάλο κομμάτι του παζλ μπορεί να είναι η γοητεία του ψηφιακή ντοπαμίνη χωρίς κίνδυνο. Οι ρομαντικές σχέσεις (και τα ραντεβού) ενέχουν κινδύνους - απόρριψη, αμηχανία, συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα - για να μην αναφέρουμε το κόστος σε χρόνο και χρήμα. Αντίθετα, τα βιντεοπαιχνίδια και η διαδικτυακή πορνογραφία προσφέρουν άμεσες ανταμοιβές χωρίς καμία απόρριψη ή προσπάθεια. Οι ψυχολόγοι Philip Zimbardo και Nikita Coulombe έχουν βαφτίσει τα παιχνίδια και το πορνό "εθισμοί στη διέγερση" για νεαρούς άνδρες - ατελείωτες ροές καινοτομίας και διέγερσης που κρατούν τους χρήστες γαντζωμένους σε έναν κύκλο απόλαυσης . Κρίσιμα, αυτές οι εικονικές ασχολίες παρέχουν ένα αίσθηση ελέγχου που η πραγματική ζωή συχνά δεν έχει. "Πολλοί [νέοι άνδρες] επιλέγουν να απομονωθούν σε ένα μέρος όπου έχουν τον έλεγχο των αποτελεσμάτων - όπου δεν υπάρχει φόβος απόρριψης και επαινούνται για τις ικανότητές τους". Οι Zimbardo και Coulombe σημειώνουν . Μια προκλητική επιδρομή στο World of Warcraft μπορεί να είναι αγχωτικό, αλλά δεν θα σας κοροϊδέψει ούτε θα σας φαντάζει μετά τις 3 π.μ. - και αν αποτύχετε, μπορείτε πάντα να πατήσετε "επανεκκίνηση".

Το ίδιο ισχύει και για την εικονική σεξουαλική σφαίρα. Με το απεριόριστο δωρεάν πορνό μερικά κλικ μακριά, ένας νεαρός άνδρας μπορεί να εκπληρώσει μια υποψία σεξουαλικής επιθυμίας όποτε θέλει, προσαρμοσμένη ακριβώς στα γούστα του, χωρίς να χρειάζεται να εντυπωσιάσει ή να ευχαριστήσει έναν πραγματικό σύντροφο. Είναι ουσιαστικά άμεση ικανοποίηση στη βρύση. Φυσικά, αυτά τα εικονικά υποκατάστατα δεν έχουν τη ζεστασιά, την οικειότητα και τη γνήσια σύνδεση των πραγματικών σχέσεων - αλλά για κάποιον που έχει μεγαλώσει με ψηφιακά ερεθίσματα υψηλής οκτανικής ισχύος, τα ραντεβού στον πραγματικό κόσμο μπορεί να φαίνονται συγκριτικά αργά, μπερδεμένα ή μη ανταποδοτικά. Οι ερευνητές μελετούν ενεργά αυτή τη δυναμική. Μια μελέτη συνέντευξης σχετικά με τη μείωση της σεξουαλικής δραστηριότητας σημείωσε ότι μεταξύ των νέων, ο χρόνος που δαπανάται σε "ηλεκτρονικά παιχνίδια, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, [και] βιντεοπαιχνίδια" έχει αντικαταστήσει τον χρόνο που κάποτε δαπανάτο για την αναζήτηση του σεξ ή του ρομαντισμού . Μέχρι το 2018, 44% των νεαρών ανδρών (και 74% των νεαρών γυναικών) ανέφεραν ότι είχαν Καμία σεξουαλική δραστηριότητα κατά το τελευταίο έτος, μια εντυπωσιακή αύξηση σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Κάτι θεμελιώδες έχει αλλάξει στον τρόπο με τον οποίο η νεολαία βρίσκει την ψυχαγωγία της - και η ψηφιακή ψυχαγωγία είναι ένα μεγάλο μέρος αυτού.

Υπάρχει ακόμη και ένας ειρωνικός βρόχος ανατροφοδότησης: η βαριά χρήση πορνό και παιχνιδιών μπορεί να να αμβλύνει την όρεξη για πραγματικό ρομαντισμό με την πάροδο του χρόνου. Ορισμένοι θεραπευτές επισημαίνουν ότι η υπερβολική χρήση πορνό μπορεί να απομονώσει κοινωνικά και να εμποδίσει την ανάπτυξη ρομαντισμού και οικειότητας . Γιατί να διακινδυνεύσετε ένα αμήχανο ραντεβού όταν μπορείτε να πάρετε ένα γρήγορο χτύπημα ντοπαμίνης από το διαδικτυακό περιεχόμενο; Το αποτέλεσμα είναι μια γενιά νεαρών ανδρών που, σκόπιμα ή όχι, όλο και περισσότερο απευαισθητοποιημένοι στην επιθυμία για σχέσεις στην πραγματική ζωή. Για να είμαστε σαφείς, δεν είναι κάθε άντρας της γενιάς Z ένας ερημίτης με πορνό - αλλά η ευρεία τάση της "σεξουαλική ύφεση" μεταξύ των νέων έχει τεκμηριωθεί ευρέως. Η τεχνολογία δεν έχει απλώς κάνει το σεξ και τα ραντεβού πιο προσβάσιμο (μέσω εφαρμογών)- παραδόξως, έχει επίσης κάνει την αποχή από το σεξ και τα ραντεβού πιο ελκυστική για πολλούς.

Φιλοδοξία στον πάγο: Καριέρες ή γάμους

Συνδεδεμένη με αυτή την αλλαγή του τρόπου ζωής είναι μια σημειωμένη μείωση της παραδοσιακής φιλοδοξίας. Ρωτήστε εργοδότες ή εκπαιδευτικούς και θα ακούσετε συχνά ότι η Gen Z εκτιμά την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και την προσωπική ευημερία πολύ περισσότερο από την ιδιότητα ή την αμοιβή για υπερωρίες. Αλλά ειδικά μεταξύ των νεαρών ανδρών, υπάρχει ανησυχία (και κάποιες ενδείξεις) ότι αυτό έχει γείρει σε απάθεια. Λιγότεροι νέοι άνδρες σήμερα προσπαθούν να είναι ο οικογενειάρχης με ένα μεγάλο σπίτι, σύζυγο και 2,5 παιδιά μέχρι την ηλικία των 30 ετών. Στην πραγματικότητα, 63% των Αμερικανών ανδρών κάτω των 30 ετών δηλώνουν τώρα ότι είναι εργένηδες - σχεδόν το διπλάσιο ποσοστό των ανύπαντρων νεαρών γυναικών . Πολλοί από αυτούς τους άνδρες δεν βιάζονται να αλλάξουν αυτό το καθεστώς. Τα ποσοστά γάμου για τους ενήλικες κάτω των 30 ετών έχουν μειωθεί κατακόρυφα σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο, και όταν ερωτώνται για το μέλλον, οι άνδρες της γενιάς Z συχνά εκφράζουν Προσοχή ή αδιαφορία για τα παραδοσιακά ορόσημα του γάμου και της οικογένειας. (Στη Ρωσία, ενδιαφέρον είναι ότι οι έρευνες δείχνουν ότι η πλειοψηφία της γενιάς Z εξακολουθεί να δηλώνει ότι θέλουν να παντρευτούν και να δημιουργήσουν οικογένεια μέχρι τα τέλη της δεκαετίας των 20 , αλλά στην πράξη και αυτοί είναι να συνάπτουν σοβαρές σχέσεις αργότερα και λιγότερο συχνά από τις προηγούμενες γενιές .)

Από οικονομική άποψη, ένα αναντιστοιχία προσδοκιών έχει προκύψει μεταξύ νέων ανδρών και γυναικών. Κατά μέσο όρο, οι άντρες της γενιάς Z κερδίζουν λιγότερα χρήματα και αποκτούν λιγότερη μόρφωση από τις συνομήλικές τους γυναίκες, αλλά το κοινωνικό σενάριο δεν έχει προσαρμοστεί πλήρως. Πολλές νεαρές γυναίκες εξακολουθούν να ελπίζουν σε έναν σύντροφο που να είναι ίσος ή καλύτερός τους σε εισόδημα και μόρφωση - η κλασική επιθυμία να μην "βγαίνουν ραντεβού προς τα κάτω". Ως αποτέλεσμα, μια ανισορροπία προσφοράς-ζήτησης ζυμώνεται στη δεξαμενή των γνωριμιών: πολλές φιλόδοξες νεαρές γυναίκες που δεν θέλουν να συμβιβαστούν, και πολλοί νέοι άνδρες που δεν πληρούν τα κριτήρια του "ιδανικού συντρόφου" (ή δεν ενδιαφέρονται να είναι αυτός ο σύντροφος). Το Μελέτη της Pew Research "singles" που προκάλεσε αναταραχή το 2023 ανέδειξε αυτό το χάσμα: υπάρχει περίπου ίσος αριθμός νέων ανδρών και γυναικών στην κοινωνία, ωστόσο πολύ περισσότεροι νέοι άνδρες είναι ανύπαντροι . Το συμπέρασμα; Οι γυναίκες μπορεί να συνεργάζονται με ένα μικρότερο υποσύνολο "υψηλής αξίας" ανδρών, ή να βγαίνουν με μεγαλύτερους άνδρες, ή να μένουν περισσότερο καιρό ανύπαντρες - ενώ μια μεγάλη ομάδα νέων ανδρών κάθεται στο περιθώριο. Σε όρους ψηφιακής γνωριμίας, οι γυναίκες βρίσκουν το 80% των ανδρών "κάτω του μέσου όρου" σε ελκυστικότητα , εστιάζοντας την προσοχή τους στην κορυφή των 20% περίπου. Αυτό αφήνει την πλειοψηφία των ανδρών να ανταγωνίζονται για μια μειοψηφία γυναικείου ενδιαφέροντος. Είναι μια Δυναμικό 80/20 που οι στατιστικές για τις online γνωριμίες έχουν επανειλημμένα επιβεβαιώσει: "Μόνο ένα προφίλ από τα 100 άρεσε σε περισσότερες από 80% γυναίκες". μια μελέτη διαπίστωσε, ενώ οι γυναίκες χτύπησαν "dislike" σε δεκάδες άλλα προφίλ . Με πιο απλά λόγια, ένα μικρό κλάσμα των ανδρών παίρνει ένα δυσανάλογο μερίδιο των αγώνων και των ημερομηνιών.

Τι συμβαίνει σε αυτούς τους τυχερούς 10-20%; Η ανθρώπινη φύση είναι αυτή που είναι, συχνά απολαύστε το την πλεονεκτική τους θέση - και μπορεί να λιγότερο διατεθειμένοι να διαπράξουν. Αν είστε ένας χαρισματικός, οικονομικά ασφαλής νεαρός άνδρας που δέχεται άφθονη γυναικεία προσοχή στις εφαρμογές ή στην κοινωνική ζωή, το κίνητρο να εγκατασταθείτε νωρίς ή αποκλειστικά δεν είναι πολύ ισχυρό. Αυτό επιδεινώνει την ανισορροπία: πολλές γυναίκες ανταγωνίζονται για τους ίδιους λίγους επιθυμητούς άνδρες, οι οποίοι με τη σειρά τους παίξε το παιχνίδι. Εν τω μεταξύ, η υπόλοιπη ομάδα των "μέσων" ανδρών βιώνει μια ξηρασία ευκαιριών, η οποία μπορεί να τους ενθαρρύνει είτε να αποσυρθούν (συνθήματα για τις νύχτες των παιχνιδιών) είτε να πικραθούν. Όπως σημείωσε στεγνά ένας αναλυτής, "ο γάμος συνέχισε να ευδοκιμεί μεταξύ των ατόμων με πτυχίο πανεπιστημίου, ενώ επιδεινώθηκε μεταξύ των ατόμων με χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο". σε μεγάλο βαθμό επειδή οι γυναίκες αρνούνται να "συμβιβαστούν με κάποιον κατώτερο" όταν οι ίδιοι έχουν καλή καριέρα . Γυναίκες με πανεπιστημιακή μόρφωση do μερικές φορές παντρεύονται λιγότερο μορφωμένους άνδρες, αλλά τείνουν να "να ξαφρίζουν τους πιο οικονομικά σταθερούς" . Στην πράξη, αυτό σημαίνει συρρικνούμενη δεξαμενή παντρέψιμων ανδρών στα μάτια πολλών γυναικών. Οι οικονομικά ασφαλείς ή υψηλών επιδόσεων άνδρες γίνονται αποκλειστικά εμπορεύματακαι το γνωρίζουν.

Όταν κερδίζουν οι φθηνότερες και ευκολότερες εναλλακτικές λύσεις

Όλοι αυτοί οι παράγοντες τροφοδοτούν έναν κύκλο που αλλάζει τον κοινωνικό ιστό με ανεπαίσθητους αλλά σημαντικούς τρόπους. Οι άντρες της γενιάς Z με λιγότερες οικονομικές προοπτικές ή λιγότερη ορμή είναι εύκολο να αποσυρθούν από την αγορά των ραντεβού, αφιερώνοντας το χρόνο τους σε σόλο αναψυχή ή πλατωνικές φιλίες. Οι γυναίκες της γενιάς Z, σε γενικές γραμμές υπερτερούν έναντι των ανδρών συνομηλίκων τους στην εκπαίδευση και συχνά στα εισοδήματα, δεν είναι πρόθυμες να "βγουν ραντεβού" με λιγότερο δραστήριους συντρόφους, οπότε είτε ανταγωνίζονται για τους σπάνιους άνδρες υψηλού κύρους είτε αναβάλλουν τις σχέσεις τους. Αυτοί οι άντρες υψηλού κύρους, με τη σειρά τους, αντιμετωπίζουν άφθονες επιλογές και συχνά καθυστερούν να εγκατασταθούν στη μονογαμία. Το τελικό αποτέλεσμα; Λιγότεροι νέοι άνθρωποι να συνάπτουν δεσμευτικές σχέσεις και περισσότεροι άνθρωποι να περνούν τα βράδια της Παρασκευής μόνοι τους (από επιλογή ή από τις περιστάσεις). Πράγματι, οι μετρήσεις της η κοινωνική και σεξουαλική δραστηριότητα των νέων βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Στις ΗΠΑ, τα ποσοστά σεξουαλικής αδράνειας μεταξύ των νέων ανδρών έχουν υπερδιπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία , και το ποσοστό των όλα νέοι ενήλικες που αναφέρουν όχι σεξ κατά το παρελθόν έτος χτύπησε 38% από το 2021, ένα υψηλό όλων των εποχών . Η ευρωπαϊκή και η ρωσική νεολαία αντικατοπτρίζουν πολλές από αυτές τις τάσεις, υποδεικνύοντας μια ευρύτερη αλλαγή γενεών.

Πρόκειται για μια κατάσταση γεμάτη ειρωνεία. Σε μια εποχή που το να βρεις κάποιον είναι τόσο εύκολο όσο το να κάνεις ένα swip στο τηλέφωνο, Η γενιά Z έχει κάνει το "swiping left" στο dating συνολικά μια κοινή πρακτική. Οι οικονομικές πιέσεις και οι τεχνολογικές ανέσεις έχουν συνωμοτήσει για να δημιουργήσουν μια τέλεια καταιγίδα, όπου η παραμονή ενός ατόμου (και σε μεγάλο βαθμό αντικοινωνικό) είναι, για πολλούς, ο δρόμος της μικρότερης αντίστασης. Γιατί να περάσουν από το "σπαρακτική τιμή της αγάπης," όπως το αποκάλεσε ένας τίτλος , όταν μπορείτε να περάσετε ένα γεμάτο βράδυ κατακτώντας το τελευταίο βιντεοπαιχνίδι ή να παρακολουθήσετε μια ολόκληρη σεζόν της αγαπημένης σας σειράς με ένα κλάσμα του κόστους; Γιατί να διακινδυνεύσετε ένα ανικανοποίητο ραντεβού όταν εικονικοί κόσμοι και διαδικτυακές κοινότητες προσφέρουν άμεση συντροφικότητα και ενθουσιασμό χωρίς κριτική; Όπως ανέφερε ένα σχόλιο, "το μόνο πράγμα που δεν κάνουν [οι νεαρές γυναίκες] είναι να παντρεύονται τους άντρες που έχουν αφήσει στη σκόνη τους" - και ολοένα και περισσότερο, αυτοί οι άνδρες δεν φαίνεται να τους πειράζει να μένουν πίσω.

Ένα νέο κοινωνικό τοπίο

Οι μακροπρόθεσμες κοινωνικές συνέπειες αυτών των αλλαγών δεν έχουν ακόμη ξεδιπλωθεί. Μπορεί να γινόμαστε μάρτυρες των πρώτων σταδίων μιας πιο ψεκασμένη, αργή έως ώριμη γενιά, όπου οι σχέσεις και ο σχηματισμός οικογένειας συμβαίνουν αργότερα (αν γίνονται καθόλου) και μεγάλο μέρος της νεαρής ενηλικίωσης περνάει σε ένα είδος παρατεταμένη σόλο εφηβεία. Οι οικονομικά ασφαλείς άνδρες μπορεί να γίνουν ένα είδος νέας ελίτ στον κόσμο των ραντεβού - "οι μονόφθαλμοι βασιλιάδες στη χώρα των τυφλών" - που κατέχει τεράστια επιρροή σε μια ρομαντική οικονομία με έλλειψη προσφοράς. Οι γυναίκες, από την άλλη πλευρά, μπορεί να συνεχίσουν να ανεβάζουν τον πήχη για το τι μετράει ως αποδεκτός σύντροφος, ακόμη και αν αυτό σημαίνει παρατεταμένη εργένικη ζωή ή αναζήτηση εναλλακτικών μονοπατιών για τη γονεϊκότητα (ορισμένοι παρατηρητές σημειώνουν ότι οι επιτυχημένες ανύπαντρες γυναίκες είναι όλο και πιο ανοιχτές στο να αποκτήσουν παιδιά μέσω δωρητών σπέρματος αντί να παντρευτούν κάποιον λιγότερο επιτυχημένο ).

Προς το παρόν, οι συμπεριφορές της γενιάς Z αντικατοπτρίζουν μια ρεαλιστική προσαρμογή στο περιβάλλον τους. Ο κοινωνικός ελεύθερος χρόνος είναι φθηνός και ασφαλής- το κοινωνικό φλερτ είναι ακριβό και αβέβαιο. Έτσι, κατανέμουν το χρόνο και τα χρήματά τους αναλόγως. Κάποιος θα μπορούσε κυνικά να πει ότι "τα ραντεβού έχουν γίνει χόμπι πολυτελείας", και πολλοί νέοι αποφάσισαν ότι μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτό προς το παρόν. Αντ' αυτού, επενδύουν σε φιλίες, προσωπικά ενδιαφέροντα και ψηφιακές διασκεδάσεις που προσφέρουν πιο προβλέψιμες αποδόσεις της επένδυσης . Σε μια εποχή αχαλίνωτου πληθωρισμού και κοινωνικοοικονομικής ροής, ακόμη και η αγάπη φαίνεται να υπόκειται σε ανάλυση κόστους-οφέλους.

Φυσικά, δεν είναι όλα καταδικασμένα και ζοφερά. Η ανθρώπινη φύση δεν έχει αλλάξει ριζικά - πολλοί άνθρωποι της γενιάς Z do ερωτευτείτε, δημιουργήστε ζευγάρια και βρείτε δημιουργικούς τρόπους για να δεθείτε χωρίς να σπάσετε την τράπεζα. Πολλοί επαναπροσδιορίζουν επίσης το πώς μοιάζει μια "σχέση", προτιμώντας περιστασιακά, αργόσυρτα ρομάντζα ή φιλίες που εξελίσσονται σε κάτι πιο βαθμιαίο. Αλλά η γενικότερη τάση είναι σαφής: η γενιά Z προσεγγίζει τα ραντεβού και τις σχέσεις με τους δικούς της όρους - οικονομικά επιφυλακτικοί, ψηφιακά διαμεσολαβημένοι και συχνά καθυστερούν τον ρομαντισμό υπέρ των άμεσων ικανοποιήσεων. Το βέλος του Έρωτα εξακολουθεί να πετάει, αλλά ανταγωνίζεται το Call of Duty και το TikTok για την προσοχή της γενιάς Z, και σε αυτή την οικονομία, ο Έρως ίσως χρειαστεί να ξεκαθαρίσει πρώτα τις αγορές του με μια εφαρμογή προϋπολογισμού.

Πηγές: Πρόσφατες έρευνες και μελέτες σχετικά με τις κοινωνικές συνήθειες και τα οικονομικά της γενιάς Z, συμπεριλαμβανομένων του Pew Research Center , του Institute for Family Studies , του Business Insider , και άλλων, όπως αναφέρεται στη γραμμή παραπάνω.